Moeten wij nog een Vlaamse feestdag vieren?

“Vlaanderen feest! Menen feest! En nu we overal supporteren voor de duivels en vele driekleuren onze straten tooien, zouden we misschien denken, is dat dan wel ook nog nodig? Moeten wij nog een Vlaamse feestdag vieren ook?”

Net zoals voetbal ons verbindt en we met jong en oud, autochtone en allochtone burgers elkaar in de armen vallen en meeleven met wat in het verre Rusland op een grasmat gebeurt. Zo moeten we ook hier en samen onze verbondenheid uitdrukken met onze Vlaamse cultuur. We leven samen in een straat, in een wijk, in een stad, in Menen, Lauwe en Rekkem, onder dezelfde kerktoren, met dezelfde verlangens.

We hebben hier onze thuis. We dromen samen van een toekomst voor onze kinderen en we spreken allemaal dezelfde taal. En net zo is Vlaanderen met een Vlaams Parlement en een Vlaamse feestdag bijna 50 jaar geleden ontstaan. Uit de behoefte om in onze taal en in onze identiteit te kunnen groeien en cultuur te ontwikkelen. In 1970 werd dan ook de Nederlandse Cultuurraad Gesticht. En deze voorloper van het Vlaams Parlement was vooral bevoegd voor onderwerpen die met taal en cultuur samenhingen. Laat ons dus niet vergeten dat deze Vlaamse feestdag nog altijd een dag is waarmee we als Vlamingen vieren dat we eindelijk over onze eigen taal en cultuur, onze eigen identiteit mochten beslissen. Met deze kleine geschiedenisles wil ik enkel duiden waarom we niet meewarig mogen neerkijken op deze dag, of het misplaatst nationalisme noemen. Het is met deze culturele en taalkundige wortels dat we hier net als met onze ondernemingen konden groeien en bloeien, en zorgen voor deze waaier van kunst, muziek en theater, op een heel hoogstaand niveau dat tot over de hele wereld wordt geprezen en gelauwerd, daar mogen we best trots op zijn. Het antwoord of we dus een Vlaamse Feestdag moeten vieren, is dus vanzelfsprekend ja!