20 jaar Liegend Konijn met Jozef Deleu

Menen ademt Cultuur. Team 8930 zet volop in op het aanbieden van cultuur dichtbij de mensen. Het erfgoed wordt zichtbaar gemaakt en zet de rijke geschiedenis van de stad in de verf. De bibliotheek wordt een open huis waar jong en oud terechtkan. Menen ademt cultuur maar het zijn de ere-burgers die onze stad als ambassadeurs op de kaart zetten. Schepen van Cultuur Griet Vanryckegem bracht op de viering van 20 jaar Liegend Konijn - een organisatie door CC De Steiger en bibliotheek Menen - hulde aan een van deze exponenten van cultuur in Menen, Jozef Deleu. 

Hieronder vindt u de integrale speech van schepen Vanryckegem.

20 JAAR LIEGEND KONIJN                 CC DE STEIGER, 4 juni 2022

Geachte Minister Frank Vandenbroucke

Geachte collega-schepenen, raadsleden

Geachte voorzitter en leden van het cultuurforum, leden van de raad van bestuur van dit cultuurcentrum

Dames en heren, vrienden van de poëzie

Als schepen van cultuur heet ik u allen welkom, maar wil ik eerst en vooral de heer Jozef Deleu, in welkom heten en in de kijker zetten!! Onze ere-burger, stichter van Ons Erfdeel, schrijver, dichter, maar hier en nu als redacteur met het jarige Liegend Konijn het middelpunt van ons verjaardagsfeest.

Een fijn moment dat we samen met de bibliotheek en het cultuurcentrum van de stad Menen passend willen vieren. Het is een hele eer dat het Liegend konijn hier in Menen gevierd mag worden, want heel wat grotere en rijkere steden zouden hiervoor met plezier de deuren openen, maar met uw liefde voor taal en poëzie omarmt u ook uw  wortels hier, Jozef. Een eer in deze grensstad, waar taalerosie tastbaar wordt en elke cultuurdruppel zo broodnodig blijft.

We vroegen ons al eerder af hoe we dit zouden vieren, hé Jozef, zou u zich verkleden als konijn? Neen!? Moest ik mijn woordje in rijm en jamben omzetten? Neen! En trouwens, gaf u nog mee, “niet ik word gevierd, maar het Konijn!”

Want bij  de eerbetuigingen en themanummers die in de nationale kranten verschenen in de aanloop naar dit feest, koester ik geen illusies, dit gaat mijn taalkracht en cultuurpetje te boven. De woorden van lof, dankbaarheid namens de dichters en het ontzag vanuit de literaire wereld is grenzeloos, dit kan ik met dit inleidend woord niet overtroeven.  En dat deze poëziebundels zelfs voorgesteld worden als boeken die deze eeuw overstijgen, dat zegt genoeg.

Want U bent een groot man, Jozef! ‘Cultuurpaus’ of ‘cultuurcowboy?’ En met dit Liegend Konijn doet u het hart van onze taal sneller slaan, de poëzie. Met het Liegend Konijn bent u al twintig jaar een kweekvijver en een veilig nest waarin dichters zich wentelen, voorzichtig kunnen ontluiken, vleugels kunnen uitslaan en ook af en toe weer eens in thuiskomen.

In hart en nieren herken ik ook in u de leerkracht, die ons in Vlaanderen en ver daarbuiten leert lezen, poëzie doet ontdekken en proeven van woorden.

Uw dagelijkse tijd, aandacht en scherpte rijgen de gedichten aaneen en vullen een boekenplank konijnen. Een titel werd een keurmerk, een kwaliteitslabel voor de poëzie zonder weerga.

Dit Liegend Konijn dat zijn wortels in Rekkem heeft en zijn titel niet van de minsten heeft gestolen, moet wel goed verzorgd worden!  Maar hoe kunnen wij u helpen in deze dagdagelijkse aandacht en niet aflatende zorg voor dit veeleisende, Jozef?

Want de gemiddelde leeftijd van een konijn is 8-9 jaar, wat hier bij deze al ruim overschreden wordt.

Dus hoe doet u dat, om dit konijn al 20 jaar te doen dansen, zonder dat het zich ’s nachts in een lichtbak verloor?

Hoe kunnen wij u in Menen en Vlaanderen helpen om dit konijn te blijven koesteren. Ik zocht het op, want de liefde voor het kweken van konijnen, heb ik jammer genoeg niet doorgekregen van mijn opa.

Ik zocht het dus op en vond vier duidelijke richtlijnen, die ik u hierbij graag meegeef, als die niet nog boven uw bureau zouden hangen.

Konijnen houden van knagen. Ze moeten iets hebben om hun tanden in te zetten. Dus van hieruit roep ik de dichters en uitgevers op om van heinde en verre hun schrijfsels te blijven sturen naar Rekkem, waar de postbode ze niet aflatend aan de deur van Jozef kan blijven afleveren.

Konijnen houden van graven. Het zijn actieve curieuzeneuzen, zegt het handboek voor het kweken van konijnen. Ze hebben ruimte nodig. Wel, Jozef, hier in Rekkem, blikt u vanuit uw venster op die grenzeloze ruimte en kijkt u  hier rond, dan bieden we u met de stad onze bibliotheken, ons cultuurcentrum en dit veilige nest van onze stad om te blijven graven en speuren naar de mooiste klanken, ritmes en de melodie in de poëzie. Om de grote levensvragen die de dichters voor ons al voor we het zelf beseffen, op te leggen.

3. Konijnen zijn fijne huisgenoten, maar ze zijn gevoelig voor aandacht. Het zijn geen grote knuffelaars, maar als je rustig en geduldig met ze omgaat, dan vinden ze het soms wel fijn om geaaid te worden. Wel uw liegend konijn wordt geaaid vandaag en de rust en het geduld die u met dit konijn moeten omringen, daar zorgt ook Annemie voor.

Want konijnen zijn niet graag alleen, stelt men tenslotte, ze houden van een grote familie. En dat wordt hierbij vandaag bevestigd, Jozef. We zijn gestart met onze patio hierbuiten, en hoopten daar de genodigden met worteltaart te verenigen. Maar de patio werd te klein, en toen dachten we aan onze cultuurcafé, maar ook dat werd te klein, dus de familie moest zich verzamelen in onze grote theaterzaal vandaag. Bijkomende worteltaart werd besteld en dat uw familie groot, nationaal en internationaal is, daarvan zijn we hier vandaag getuige.

Een hele familie om dit knagend, gravend en gevoelig, maar Liegend Konijn te omringen.
Proficiat, Jozef, geniet van deze poëtische namiddag!

Leve het jarige Liegend Konijn! Leve de poëzie!

Hiep hiep hiep…

Ik dank u allen voor uw aandacht!